بررسی تغییرات جمعیت شکارگرهای شته‏های سورگوم جارویی در منطقه میانه

   شته‌ها مهم‏ترین آفات سورگوم جارویی  Sorghum cerenuumدر منطقه میانه بوده و کشاورزان بدون توجه به فعالیت حشرات مفید، برای حفظ محصول بارها از آفت کش‌های شیمیایی استفاده می‏کنند. در این تحقیق با توجه به اهمیت حفاظت و حمایت از دشمنان طبیعی در برنامه‌های مدیریت تلفیقی آفات، شکارگرهای اختصاصی شته‌ها شامل کفشدوزک‌ها، مگس‏های گل Syrphidae  و بالتوری‌ها جمع‏آوری و شناسایی شده و تغییرات جمعیت آن‌ها در مقایسه با شته‌های میزبان مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور شکارگرها هنگام بازدید از کلنی شته‌ها و نیز با استفاده از تور حشره‏گیری جمع‏آوری شدند. در این تحقیق از مگس‌های گل، گونه Sphaerophoria scripta، از بالتوری‌ها، بالتوری سبزChrysoperla carnea  و از کفشدوزک‌ها، کفشدوزک هفت نقطه‌ای Coccinella septempunctata، کفشدوزک یازده نقطه‌ای C. undecimpunctata ،Hippodamia variegata،Scymnus cf. frontalis  و Propylea quatuordecimpunctata از کلنی دو گونه شته معمولی گندمSchizaphis graminum (Rondani) و شته برگ ذرت Rhopalosiphum maidis (Fitch)  جمع‏آوری و شناسایی شدند. در بین شکارگرها، تطابق زمانی فعالیت و همبستگی مثبت جمعیت مگس‌های گل با شته‏ معمولی گندم و کفشدوزک‏ها با شته برگ ذرت کاملاً مشهود بود. در بین کفشدوزک‏ها گونه Scymnus cf. frontalis به‏دلیل تخم‏گذاری در مزارع سورگوم مهم‏ترین و فراوان‏ترین گونه کفشدوزک‌ها بوده و حشرات کامل بالتوری سبز با توجه تغذیه از مواد قندی و عدم تخم‏گذاری در مزرعه، در کنترل جمعیت شته‌های سورگوم جارویی اهمیتی نداشتند.